Viedaŭ niekałi ja čaradzieja vady,
Kałi treba było kapać studniu, zaŭždy
Zaprašałi jaho, i pa koleru traŭ
Pa ziamnych hałasach miesca jon vyznačaŭ.
Ech, kab biespamyłkova i mnie hetak znać,
Dzie žyvyja krynicy napievaŭ brujać,
Nie błukaŭ by ŭślapuju, šukajučy ich
Pa abšarach žyćcia amiarćviełych, niamych.
1982
|
|
